Αρχική Το σχολείο Μαθητές Καθηγητές Γονείς - Κηδεμόνες

Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα σχολικού έτους 1999-2000

"ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΒΙΣΤΩΝΙΔΑ, ΤΟ ΠΟΡΤΟ ΛΑΓΟΣ, ΤΟΝ ΠΟΤΑΜΟ ΝΕΣΤΟ, ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΔΑΔΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ"

Αμφίπολη

Στα πλαίσια των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του σχολείου μας, και στη σχετική εκδρομή που έγινε, επισκεφτήκαμε και την περιοχή της αρχαίας Αμφίπολης.

Πριν φτάσουμε στο μουσείο κάναμε και μια στάση στο περίφημο και τεραστίων διαστάσεων άγαλμα, που αναπαριστά ένα λιοντάρι και το οποίο θαυμάσαμε επί πολύ ώρα. Το άγαλμα αυτό, όπως μάθαμε, ήταν κατεστραμμένο και απομεινάρια του βρέθηκαν κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων. Μετά από ανασκαφές και διάφορες άλλες αρχαιολογικές εργασίες το άγαλμα αναστηλώθηκε το 1936. Το λιοντάρι αυτό είναι μια επιτύμβια κατασκευή που πιθανόν αποδίδεται στο ναύαρχο Λαομέδοντα.

Έπειτα οδηγηθήκαμε στο μουσείο. Αρχικά περιηγηθήκαμε μόνοι μας στις αίθουσές του και είδαμε διάφορα αρχαία ευρήματα, από αρχαία αγάλματα, επιγραφές πάνω σε πέτρες και μάρμαρα και πολεμικά όπλα, μέχρι στολίδια γυναικών και οικιακά είδη.

Αργότερα, και αφού ολοκληρώσαμε την περιήγησή μας, πήγαμε μπροστά σ' ένα χάρτη της πόλης και των γύρω περιοχών. Εκεί ο αρμόδιος ξεναγός μας μίλησε για την ιστορία της αρχαίας αυτής πόλης.

Η Αμφίπολη ιδρύθηκε από τους Αθηναίους το 437 π.Χ., σαν μια αποικία της πόλης τους. Η θέση της πόλης αυτής ήταν πολύ σημαντική μιας και είχε σπουδαία στρατηγική σημασία, ευρισκόμενη πάνω στις εννέα οδούς. Ακόμα ήταν πολύ καλά οχυρωμένη, αφού από τα βόρεια τα δυτικά και τα νότια την προφύλασσε ο ποταμός Στρυμόνας, ενώ από τα ανατολικά της υπήρχαν τα μεγάλα της τείχη. Επίσης το έδαφος της περιοχής ήταν πολύ εύφορο και προσέφερε στους κατοίκους της πολλά αγαθά. Γι' αυτό άλλωστε πολλοί ήταν αυτοί που ήθελαν να την κατέχουν, όπως για παράδειγμα οι Σπαρτιάτες που την πήραν από τους Αθηναίους το 424 π.Χ. ή ο Φίλιππος Β' που την κατέλαβε αργότερα.

Η επίσκεψη αυτή ήταν πολύ εποικοδομητική και εντυπωσιακή, και τόσο οι μαθητές όσο και οι καθηγητές πλούτισαν τις γνώσεις τους για την ελληνική ιστορία και παράδοση.

Ανδρέας Σκραπαρλής

Ποταμός της Β. Ελλάδας. Χωρίζει την Αν. Μακεδονία από τη Δ. Θράκη. Πηγάζει από το βουλγαρικό έδαφος, σχηματίζει στη αρχή δυο βραχίονες - τον Άσπρο και Μαύρο Νέστο - και όσο προχωρεί ενώνονται αυτοί οι δυο μαζί με πολλούς άλλους παραποτάμους και εισέρχονται στο ελληνικό έδαφος από τα ΒΔ του νομού Δράμας. Διασχίζει ολόκληρο τον νομό, περνάει από τα σύνορα των νομών Καβάλας και Ροδόπης, διασχίζει την κοιλάδα Σαρή-Σαμπάν και χύνεται στο Αιγαίο Πέλαγος, απέναντι από τη Θάσο, σχηματίζοντας δέλτα. Έχει συνολικό μήκος 234 χλμ. Κοντά στο χωριό Αηδονόκαστρο είναι η σιδηροδρομική γέφυρα της γραμμής Θεσσαλονίκης - Αλεξανδρούπολης. Τέλος, ο Νέστος είναι από τα μεγαλύτερα ποτάμια της Ελλάδος. Το συνολικό του μήκος είναι 234 χλμ από τα οποία μόνο τα 130 χλμ είναι σε ελληνικό έδαφος. Χάρη στα ειδικά έργα που έχουν γίνει, ο Νέστος ποτίζει τις γύρω πεδιάδες, αποχτώντας έτσι μεγάλη οικονομική σημασία.

Η επίσκεψή μας στον ποταμό Νέστο

Οι καθηγητές κι οι μαθητές που συμμετείχαν σ' αυτό το περιβαλλοντικό πρόγραμμα περπάτησαν παράλληλα με τον ποταμό Νέστο. Το τοπίο μαγευτικό αλλά και γραφικό. Καθώς ανέβαινες το ύψωμα για να περπατήσεις παράλληλα με τον ποταμό έβλεπες ένα τεράστιο ποτάμι και γύρω του αμέτρητα δέντρα. Η διαδρομή δεν ήταν κουραστική κι αυτό γιατί ανέβαινες χαρούμενος βλέποντας κάτι τόσο όμορφο που ίσως δεν είχες δει ποτέ ξανά. Όλα τα παιδιά έβγαζαν φωτογραφίες για να έχουν να θυμούνται την εμπειρία που έζησαν. Και τελικά φτάσαμε πολύ ψηλά, όπου και καθίσαμε για να ξεκουραστούμε και να φάμε. Μετά πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Όταν φτάσαμε εκεί που μας είχαν αφήσει τα λεωφορεία πλησιάσαμε το ποτάμι. Εκεί βγήκαμε πολλές φωτογραφίες όλα τα παιδιά. Εντυπωσιακό ήταν και ότι πατούσαμε πάνω που εκεί κάποτε ήταν νερό, ενώ τώρα υπάρχει άμμος. Λίγο αργότερα ακουστήκανε οι φωνές των καθηγητών. Τότε καταλάβαμε ότι έπρεπε να φύγουμε και να συνεχίσουμε το ταξίδι μας.

Μάγδα Καλαϊτζίδου

Δημιουργός μέγας ο ποταμός Νέστος χτίζει κόσμους ολόκληρους στο κύλισμά του. Κόσμους μαγεμένους: στο αντίκρισμά τους ξυπνά μέσα μας η μνήμη της ενότητας που κάποτε είχαμε με την φύση. Τότε που ήμασταν ένα, αισθανόμασταν ένα, δρούσαμε σαν ένα με τον βράχο, το νερό, το ψάρι, τον ερωδιό, την αρκούδα, το λύκο. Τότε που ο άνεμος έπαλλε τις ευγενέστερες χορδές μας. Τότε που η ομορφιά μιλούσε βαθιά μέσα στην καρδιά συγκινώντας την. Τόπους δυνατούς: μας παρακινούν ν’ αλλάξουμε τρόπο συμπεριφοράς απέναντι στη φύση, να επιλέξουμε τη στάση ζωής εκείνη που θα μας οδηγήσει και πάλι στην ενότητα με τον φυσικό κόσμο, συνάπτοντας ειρήνη με τον εαυτό μας τον ίδιο.

Αυτός ο Νέστος, ο ποταμός που εδώ και χιλιάδες χρόνια ανοίγει το διάβα του ανάμεσα σε τρομερά βουνά προσφέροντας νερό στη γη, στα φυτά, στα ζώα, στον άνθρωπο. Υπήρξε η κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη πολιτισμών από τους προϊστορικούς ακόμα χρόνους. Κοντά του εξελίχθηκαν πολλές θρακιώτικες πόλεις.

Ξεκινά σ’ άλλη χώρα: οι πηγές του αναβλύζουν από τα βουνά της περιοχής Ρίλα στη Βουλγαρία. Ξεκινώντας από την γενέτειρά του, ο ποταμός ενώνεται στην Ελλάδα με τη θάλασσα. Αποτελεί το φυσικό όριο ανάμεσα στη Μακεδονία και στη Θράκη.

Τα στενά του Νέστου: τα ασβεστολιθικά πετρώματα, στο νότιο τμήμα της οροσειράς της Ροδόπης, δεν μπόρεσαν ν’ αντισταθούν στον ποταμό. Έτσι, τα νερά του κυλώντας για χιλιάδες χρόνια ανάμεσά τους, τα διάβρωσαν και χάραξαν μια στενή πανέμορφη κοιλάδα. Τα φημισμένα αυτά στενά του Νέστου τελειώνουν ανάμεσα στους Τοξότες του νομού Ξάνθης και στον Παράδεισο του νομού Καβάλας. Από κει και πέρα αποκαλύπτεται στα μάτια μας ο κάμπος.

Οι κόσμοι που δημιουργεί ο Νέστος, στα ορεινά γύρω στις όχθες του, επάξια έχουν κερδίσει την ένταξή τους στα τελευταία προστατευόμενα καταφύγια της άγριας ζωής της ευρωπαϊκής ηπείρου. Οι κόσμοι που γεννιούνταν στις εκβολές γύρω από το δέλτα του, καταφύγιο και ενδιαίτημα για πλήθη φτερωτών κατοίκων, αποτελούν ένα χώρο με διεθνή σημασία που, πολύ δίκαια, προστατεύεται. Ένα χώρο που έχει ανάγκη τη διαρκή μας εγρήγορση, τη σωστή μας φροντίδα.

Δήμητρα Χαρπίδου

Το Πόρτο Λάγος είναι μια τοποθεσία η οποία βρίσκεται βόρεια της χώρας μας. Είναι μέρος του Όρμου Βιστωνίας και απέχει λίγα μόλις χιλιόμετρα από τη λίμνη Βιστωνίδα.

Η λιμνοθάλασσα της Βιστωνίδας είναι ένας υγροβιότοπος με διεθνή σημασία και ανήκει στους έντεκα υγροβιότοπους της Ελλάδας που προστατεύονται από τη διεθνή συνθήκη RAMSAR. Έχει πλούσια ορνιθοπανίδα από 214 διαφορετικά είδη πουλιών, που έχουν οικολογική σχέση μαζί της. Έχει έκταση 45.000 στέμματα μαζί με τη λιμνοθάλασσα του Πόρτο Λάγος, η οποία βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της λίμνης αποτελώντας ενιαίο οικοσύστημα. Ως ιχθυοτροφείο, η Βιστωνίδα λειτουργεί ήδη από τον προηγούμενο αιώνα.

Το βόρειο τμήμα της, η Βιστωνίδα έχοντας άφθονα γλυκά νερά, είχε είδη σε μεγάλες ποσότητες όπως κυπρίνους, που ζούνε σε λιμναίο περιβάλλον, αλλά και τα ποταμίσια είδη που ήταν σε αφθονία όπως ποταμολαύρακα.

Η λίμνη Βιστωνίδα δεσπόζει με τη μεγάλη της έκταση. Η περιεκτικότητά της σε αλάτι διαφέρει από τόπο σε τόπο. Γι' αυτό και προσφέρει μια ποικιλία από συνθήκες κάτω από τις οποίες μπορούν να ζουν διαφορετικά είδη από υδρόβια πουλιά. Ακριβώς νότια απλώνεται ο όρμος της Βιστωνίας, με τις εκτεταμένες αβαθείς παραλίες του, όπου άφθονα πουλιά βρίσκουν τροφή. Ο τόπος είναι σημαντικές για γλάρους και γλαρόνια που σταθμεύουν εδώ κατά τη μετανάστευσή τους.

Η προσφορά του για τη ζωή χιλιάδων πουλιών είναι πραγματικά μεγάλη. Ακόμα και οι νησίδες που σχηματίζονται μέσα σ' αυτό αποτελούν τόπους πολύτιμους για το φώλιασμα γλάρων και γλαρονιών. Το Λευκοδάσος στο Πότρο Λάγος έχει εξελιχτεί σ' έναν τόπο καταπληκτικό όπου φωλιάζουν ερωδιοί. Η λιμνοθάλασσα του Πόρτο Λάγος είναι αβαθής. Στενοί δίαυλοι εξασφαλίζουν την επικοινωνία με τη θάλασσα. Στα δυτικά της έχει κατασκευαστεί μια σειρά από τάφρους και στα βορινά της υπάρχουν αλυκές όπου τριγυρνούν αρκετά φοινικόπτερα.

Αν προσεγγίσουμε τους υγρότοπους, θα εκπλαγούμε από τις ποικίλες μορφές που παίρνει το πάντρεμα του νερού με τη στεριά, θα θαυμάσουμε τον πλούτο της άγριας ζωής, θα παρακολουθήσουμε την τροχιά του ανθρώπου μέσα στο χρόνο και τη στάση του απέναντι στους υγρότοπους, είτα αρνητική είτε θετική.

Τα φυτά

Στην ευρύτερη περιοχή των υγροτόπων διαμορφώθηκε, με την πάροδο των χρόνων, μεγάλη ποικιλομορφία στη βλάστηση. Περιδιαβάζοντας τον τόπο μπορεί κανείς να διακρίνει τρεις μεγάλες ζώνες βλάστησης:

• Τη βλάστηση στις τοποθεσίες όπου το αλάτι ή και η άμμος κάνουν σαφή την παρουσία τους, όπως στα υφάλμυρα νερά, στα αλμυρά λιβάδια και στα αλίπεδα, στις αμμοθίνες και στις αμμώδεις παραλίες.
• Τη βλάστηση που διαμορφώνεται στα περιβάλλοντα που επηρεάζουν οι ποταμοί, κοντά στις όχθες τους.
• Τα μεικτά δάση με δέντρα είτε αειθαλή είτε και φυλλοβόλα, καθώς και οι διάφοροι τύποι θαμνωδών.

Τα φυτά συγκροτούν, όπως τα ζώα και οι άνθρωποι, τις δικές τους ιδιαίτερες κοινωνίες. Έτσι λοιπόν, στην περιοχή των υγροτόπων έχει διαμορφωθεί ένας πλούτος από κοινωνίες φυτών, χάρη και στις εναλλαγές στην ποιότητα του νερού και του εδάφους: καλαμώνες, θαμνώνες με αρμυρίκια, λιβάδια με βούρλα, κοινωνίες με φυτά ανθεκτικά στο αλάτι, κοινωνίες με φυτά προσαρμοσμένα στην άμμο, παραποτάμιες κοινωνίες με φυτά που ζουν πολύ καλά πάνω ή και μέσα στο νερό των λιμνών.

Τα ζώα

Στην επικράτεια αυτή του νερού η αφθονία των ζώων είναι απαράμιλλη. Ζώα φυτοφάγα και σαρκοφάγα, μικρά και μεγάλα, του γλυκού ή του αλμυρού νερού, της στεριάς και του αέρα. Όλα τους έχουν το ρόλο και τη σημασία τους, μετέχοντας χωρίς εξαίρεση στους ατελείωτους κύκλους της ζωής στους υγροτόπους.

Τα ψάρια

Ο σιωπηλός για τα ανθρώπινα αυτιά κόσμος των ψαριών εντυπωσιάζει με τα πολλά είδη (μόνο στη λιμνοθάλασσα του Πόρτο Λάγος έχουν καταμετρηθεί 34 διαφορετικά είδη), τους μεγάλους πληθυσμούς, τα χρώματα απ' όλο το ουράνιο τόξο, την ποικιλία στις μορφές και στις προτιμήσεις (υπάρχουν είδη που ζουν αποκλειστικά σε τόπους με γλυκό νερό, είδη που ανέχονται την ύπαρξη αλατιού στο νερό και έτσι ζουν σε πολλές τοποθεσίες με γλυκό, υφάλμυρο ή αλμυρό νερό, και είδη θαλασσινά).

Τα αμφίβια

Το υγρό στοιχείο προσελκύει μεγάλους αριθμούς από αμφίβια. Και στ' αλήθεια ποιος δεν έχει δει ή δεν έχει ακούσει βατράχους στους τόπους όπου το νερό κυριαρχεί; Ένα δυναμικό παρόν στους ήχους που χαρακτηρίζουν την περιοχή δίνουν οι βάτραχοι, οι φρύνοι, οι πρασινόφρυνοι και οι μπομπίνες, με την έντονα χρωματισμένη κιτρινοπορτοκαλί κοιλιά τους.

Τα ερπετά

Την ησυχία των νερών αναταράζουν συχνά - πυκνά οι νεροχελώνες (Emys orbicularis, Mauremys caspica) και τα νερόφιδα (Natrix natrix, Natrix tessellata). Οι πληθυσμοί τους στους υγρότοπους της περιοχής είναι αρκετά σημαντική σε αριθμούς. Στα θαλασσινά νερά περιφέρεται η δερματοχελώνα (Dermochelys coriacea) σκουρόχρωμη και γιγαντόσωμη. Το μήκος του καβουκιού της φτάνει ή και ξεπερνά τα 180 cm.

Τα πουλιά

Ο φτερωτός κόσμος των πουλιών είναι χωρίς αμφιβολία αυτός που κυριαρχεί με τους εντυπωσιακούς αριθμούς των πληθυσμών και τη μεγάλη ποικιλία των ειδών του. Σχεδόν 300 είναι τα είδη που έχουν καταμετρηθεί μέχρι σήμερα. Απ' αυτά άλλα είναι μόνιμοι κάτοικοι, άλλα ξεχειμωνιάζουν, ενώ υπάρχουν και πολλά που μόνο αναπαύονται εδώ κατά το κουραστικό ταξίδι της μετανάστευσης.

Ανάμεσα στο πλήθος αυτό των ειδών περιλαμβάνονται και είδη τα οποία σύμφωνα με τις καταγραφές του Κόκκινου Βιβλίου των Απειλουμένων Σποδυλόζωων της Ελλάδος είναι:

• Κινδυνεύοντα με άμεση εξαφάνιση
• Τρωτά και
• Σπάνια

Από ότι φαίνεται η φύση έχει προικίσει τον τόπο με χαρίσματα τέτοια που του επιτρέπουν ν' αποτελεί καταφύγιο και ενδιαίτημα για την άγρια ζωή.

Η παρουσία του ανθρώπου στην περιοχή

Από τον κύκλο των Άθλων του Ηρακλή κι από άλλους μύθους, φαίνεται πως η περιοχή ήταν κατοικημένη από τα πανάρχαια χρόνια κιόλας. Αξιόλογες πολιτείες άνθισαν κατά την αρχαιότητα και τη βυζαντινή περίοδο.

Η πιο σημαντική παραγωγική δραστηριότητα των κατοίκων είναι η γεωργία, ενώ η κτηνοτροφία αποτελεί τη δεύτερη απασχόληση των περισσοτέρων. Η αλιεία έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα: όλες οι μεγάλες λιμνοθάλασσες αξιοποιούνται ως ιχθυοτροφεία (πχ. Αλιευτικός Συνεταιρισμός Βιστωνίδας και Βιστωνικού Κόλπου "Ο Άγιος Νικόλαος Σ.Π.Ε."). Οι βιομηχανικές μονάδες έχουν μικρή δραστηριότητα.

Η καλοκαιριάτικη τουριστική κίνηση είναι αρκετά σημαντική. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο υγρότοπος οφείλονται στη διατάραξη των υδρολογικών συνθηκών (πχ. αποστραγγίσεις, κατασκευή υδραυλικών έργων), στη μη ορθολογική χρήση των φυσικών πόρων (υπερβόσκηση, υπεραλίευση, λαθροθηρία, λαθροϋλοτομία), στην ελάττωση της υγροτοπικής έκτασης (πχ. αποξηράνσεις εκτάσεων προς όφελος των καλλιεργειών) και στη ρύπανση (πχ. από γεωργικές δραστηριότητες).

Η προστασία

Η επικράτεια αυτή του νερού με τον πλούτο των βιοτόπων και των μορφών ζωής, με τη διεθνή σημασία και αξία, πρέπει να διασωθεί ως δώρο της φύσης, ως ανεκτίμητος θησαυρός. Επόμενο είναι ότι η φροντίδα από όλους μας είναι αναγκαία: από διεθνείς φορείς, από φορείς κρατικούς και της τοπικής αυτοδιοίκησης, από μη κυβερνητικούς φορείς, από τον καθένα μας χωριστά. Φροντίδα με συγκεκριμένα μέτρα πρόληψης, απαγορεύσεων, ελέγχου, προστασίας, διαχείρισης, μέτρα τοπικά, εθνικά και διεθνή.

Η χώρα μας έχει εντάξει στη δική της νομοθεσία τις επιταγές από μια σειρά διεθνείς συμβάσεις και κοινοτικές οδηγίες για την προστασία των υγροτόπων της Βιστωνίδας.

Οι δικές μας εμπειρίες

Η εκδρομή αυτή που οργάνωσε το περιβαλλοντικό πρόγραμμα, πιστεύουμε πως θα μείνει αξέχαστη απ' όλα τα παιδιά. Όχι μόνο γιατί μας έδεσε περισσότερο στις σχέσεις μας, αλλά κυρίως για τις πρωτόγνωρες εμπειρίες που μας προσέφερε.

Η τοποθεσία για την οποία μας δόθηκε η εργασία (το χωριό Πόρτο Λάγος και η Λίμνη Βιστωνίδα) ήταν πραγματικά ξεχωριστή και μας έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε περισσότερα για τον τόπο μας, την Ελλάδα, που για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται ξεχωριστός.

Θεοδωρίδου Ολυμπία, Πέτσου Κατερίνα, Βουζουναράς Γιώργος

Καβούκη Ντίνα, Χατζηαντωνίου Μαρία, Κεσίσογλου Παναγιώτης,

Καστιλλέτι Βιτσέντζο

Το σχολείο μας πραγματοποίησε μια τριήμερη εκδρομή στη Θράκη. Έτσι είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ τη Θράκη, τις πόλεις της και τις διάφορες ωραίες τοποθεσίες της.

Το δάσος της Δαδιάς βρίσκεται στο νομό Έβρου και είναι ένα απ’ τα ωραιότερα και πλούσια σε φυσικό πλούτο δάση. Καλύπτει την κορυφή και τις πλαγιές ενός λόφου και είναι το καταφύγιο ζώων και πτηνών κυρίως.

Τα στοιχεία που συνθέτουν την ομορφιά του είναι καταρχήν η πυκνή βλάστηση και η ποικιλία των δέντρων. Έχει πεύκα, βελανιδιές, οξιές και τη σπάνια μαύρη πεύκη. Στο δάσος αυτό ζει και μια ποικιλία σπάνιων πτηνών. Ο επισκέπτης μπορεί να χαρεί όλες τις ομορφιές του δάσους αφού υπάρχουν χωματόδρομοι και με ένα μικρό λεωφορείο μπορούν να ανεβούν στην κορυφή του λόφου.

Απ’ το παρατηρητήριο μπορεί κανείς να δει με κιάλια ή με το τηλεσκόπιο που υπάρχει εκεί, ένα πολύ μεγάλο μέρος του δάσους και τις ταΐστρες. Οι ταΐστρες είναι σε ένα φαλακρό μέρος του λόφου στο οποίο οι υπεύθυνοι βάζουν ψόφια κρέατα για να τρέφονται οι γύπες και τα αρπαχτικά πουλιά.

Όταν φτάσαμε με το λεωφορείο στο δάσος, πήγαμε σε ένα κτήριο που ήταν κέντρο πληροφόρησης και μας πληροφόρησαν με βιντεοταινίες και προφορικά για το δάσος. Στη συνέχεια αγοράσαμε εισιτήρια για την ανάβασή μας στο παρατηρητήριο. Αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μόνο μια ξύλινη καλύβα στην οποία μας περίμενε μια υπάλληλος. Η υπάλληλος αυτή μας έδειξε που είναι οι ταΐστρες για να μπορέσουμε να τις εντοπίσουμε με τα κιάλια. Στη μια ταΐστρα υπήρχε ένα μισοφαγωμένο κρέας που το τρώγανε οι κάργιες και την άλλη μόνο κόκαλα. Για κακή μας τύχη είδαμε μόνο κάργιες κι όχι τα σπάνια πουλιά που κατοικούσαν εκεί. Αφού είδαμε και με το τηλεσκόπιο το τοπίο γύρω μας, κατεβήκαμε από το λόφο. Στις πλαγιές του λόφου ήταν ένα κλουβί με δύο τραυματισμένους γύπες.

Έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις από τη Δαδιά, γιατί είναι ωραίο μέρος και με τη δική του ιδιαιτερότητα.

Πάρης Σπανίδης

Στο δάσος αυτό υπάρχουν κάποιες περιφραγμένες περιοχές που απαγορεύεται να πηγαίνει ο κόσμος. Εκεί τοποθετούνται από κάποιους ειδικευμένους ανθρώπους διάφορα ψοφίμια. Μ' αυτά τα ψοφίμια τροφοδοτούνται οι γύπες, οι οποίοι βρίσκονται στο δάσος.

Εμείς επισκεφτήκαμε αυτό το δάσος, μετά από την πληροφόρησή μας στο κέντρο πληροφοριών. Με ένα ειδικό πούλμαν που χωράει 14 άτομα ανεβήκαμε σε ένα "σπιτάκι", απ' το οποίο παρακολουθήσαμε τους γύπες που έτρωγαν τα ψοφίμια, μέσα από τηλεσκόπια και κιάλια.

Το πούλμαν μας άφησε σε κάποιο σημείο κοντά στο "σπιτάκι". Από 'κει ανεβήκαμε με τα πόδια. Φτάνοντας εκεί παρακολουθήσαμε τους γύπες, καθώς κάποια κυρία μας έδινε κι άλλες πληροφορίες γι' αυτούς.

Εκτός από τις περιφραγμένες περιοχές, υπήρχε και μια φωλιά γυπών, στην οποία είχε τοποθετηθεί και η τροφή τους.

Ηλιάδου Μαγδαληνή, Κεχαγιά Νάζη, Βογιατζή Μαρία, Σκούρα Ελένη

Στα Περιβαλλοντικά Προγράμματα του σχολείου τη σχολική χρονιά 1999-2000 συμμετείχαν οι καθηγητές Μεταλλείδου Π., Βαρβούτα Α., Αλεξιάδου Ζ. και Μαργαρίτης Φ., οι οποίοι ήταν και οι συνοδοί στην Περιβαλλοντική εκδρομή.

Οι μαθητές που συμμετείχαν στα προγράμματα ήταν οι:

Αναστασιάδης Λάζαρος Β5, Αντωνόπουλος Αθανάσιος Β5, Αραβίδου Φανή Β1, Βογιατζή Μαρία Β1, Βουζουναράς Γιώργος Β5, Γουγούλη Όλγα Β1, Δελημαργάς Αθανάσιος Β5, Δημητρίου Αθανάσιος Β5, Ηλιάδου Λίλιαν Β5, Θεοδωρίδου Ολυμπία Β5, Καβούκη Κλημεντίνη Β5, Καλαϊτζίδου Μάγδα Β5, Καλλιάλης Γιώργος Β5, Καπετάνου Στέφανος Β1, Καργάκης Σταύρος Β5, Καστίδης Αλέξανδρος Β5, Καστιλλέττι Βιτσέντζο Β5, Κατράνη Αργυρώ Β5, Κεσίσογλου Παναγιώτης Β5, Κεχαγιά Νάζη Β5, Κούτλης Δημήτριος Β5, Μυραλαϊδου Χρυσή Β5, Ολαλέρε Νίκος Β5, Ουζούνη Αγγελική Β3, Παναγιωτίδου Ελπίδα Α2, Πασχαλίδης Παύλος Α2, Πέτσου Κατερίνα Β3, Πιτυτζόγια Μαρία Β3, Σαββίδου Άννα Β6, Σαββουλίδης Στράτος Α3, Σηφάκης Νικόλαος Β4, Σκούρα Ειρήνη Β4, Σκραπαρλής Ανδρέας Γ4, Σπανίδης Πάρης Β6, Σταματέρης Πυθαγόρας Γ4, Τριανταφυλλίδου Έλενα Γ5, Τσολακίδης Νίκος Γ5, Χαρπίδου Δήμητρα Γ5, Χατζηαντωνίου Μαρία Β4